स्प्तरंग (मनातले,जाणीवेतले)

  नभोमंडळी किरणे अवतरली , सुर्याच्या येण्याची चाहूल लागली.     आसमंत सकाळी, संध्याकाळी व दिवसाच्या कुठल्याही प्रहरी वेगवेगळे दिसते . प्रत्येक वेळी त्याच्यात वेगळ काहीतरी शोधन्याचा हे मन प्रयत्न करत.     याच प्रयत्नात मग हातातला मोबाईल त्या दृश्याला कैद करू पाहतो.      चित्रकाराला त्याच्या कँनव्हासवर नवनवे चित्र रेखाटायचे असतात मग हा तर सृष्टीचा चित्रकार .        या चित्रांची नेहमीच मनाला भुरळ पडते मग हेच मन ते कुठेतरी नोंद करून ठेवत आणि हे लिहील जात.

    शिशिराचि पानगळ संपून चैत्रपालवी फुलली ,जुने जाऊन कोवळी रंगित पान झाडाच्या अंगाखांद्यावर खेळायला लागली.       क्या हे प्रभू तेरी लिला         सुरज की तपीश बढी        पोधे उजडे हुए         फिर घनी पत्तीयों से भर दिये       छाँव थंडी देने तुने परिंदोको         क्या घने पेंड कर दिये?          अस काहीस वाटून जात,किती गम्मत म्हणावी निशपर्ण झालेली झाड ऊन वाढायला लागल तशी गर्द पानांनी भरून गेली ,वसंतपंचमी चा वसंतोत्सव सुरू झाला ,पाहील का मागच पिंपळाच झाड कोवळ्या पानांच्या विशिष्ट रंगात हळूहळू रंगू लागलय . हा संदेश नव्या आशेचा, कि जुन गेल तर नविन येणारच आहे तसच दु:खा नंतर सुख ही येणारच.कुठलीच गोष्ट कायम राहत नाही फक्त आपल अस्तित्व कस टिकवून ठेवायच हे आपल्यावर अवलंबून असत.     आजच्य परिस्थितीत हेच सांगण आहे ,हा करोना कधी तरी जाईलच कदाचित आपण त्याच्या सोबत सवईन राहायल लागू किंवा तो आपल्या वर असर करेनासा होईल किंवा बरिच मो...

  "  स्व " संवाद ,आपला स्वत:शी संवाद .हा रामबाण इलाज म्हणावा लागेल जेव्हा आजच्या सारखी परिस्थिती उद्भवते.      म्हणजे म्हटल तर नेहमी घरात नसणारे आपल्या आजुबाजुलाच असतिल आणि तरी ही येणारं ऐकटेपण !    भक्तिमार्गात अनेकदा देवाशी संवाद करतानां भक्त दिसून येतात किंवा त्यांच्यात आणि देवात एक निराळच नात निर्माण होऊन हा संवाद चालू असतो,मग विठुमाऊली होतो ,कृष्ण सखा होतो.    अध्यात्मात पण त्या जगन्नियत्या जगत् पित्याशी संवाद साधला जातो ज्याला "साधना", "योग", "मेडीटेशन " म्हटल जात.यात स्वत: पासून सुरू करून त्या विश्वविधात्याशी संवाद साधला जातो.         आधि "स्व " म्हणजे मी ,यालाच शोधल पाहिजे अस आयुष्याच्या कुठल्या तरी वळणावर तिव्रतेने वाटत.    हे वाटन कधि कधि  सुखावून जात ,यातून कुठेतरी दाबून ठेवलेल्या माझ्या मी शी परत एकदा भेट होते.मग ती लहानपणातल्या निरागस मुलीशी ,जी सगळी नाती सारखीच समजत असते कुठल्याही भेदभावा शिवाय ,ज्यात आपल -परक,सख्ख-चुलत अशी कुठलीच लेबल्स् नसतात.    तर कधि सापडते ध्येयवेडी जिला फक्त ध्...